NOUS SOMMES EN FRANCE!
Vandaag definitief de Belgisch/Franse grens overgestoken en beland in Rocroi. Al 2 landen achter ons gelaten. Het schiet op, alleen nog maar Frankrijk en Spanje, eitje...(geintje). De realiteit is dat we zeker de komende 6 weken geen grens meer zullen oversteken.
De afgelopen week zijn we door Belgie getrokken, wat een belevenis, wat een schitterend traject was er voor ons uitgestippeld. We kenden Belgie als een saai intermezzo als we in de auto plankgas van en naar Spanje reden. Een enorme misvatting en een meer dan prettige verrassing, we hebben Belgie leren kennen als een land met een schitterende natuur en met reuze vriendelijke mensen. Wat een genot om wandelend door Belgie heen te trekken, uitgestrekte bossen, prachtige dorpjes, rust en stilte en een rijke flora en fauna en ..... weg met het asfalt, lang leve de zachte bospaden en graswallen! Wat was het spectaculair om 2,5 dag langs de oevers van de Maas en langs de kleine Gete te wandelen, en vervolgens te trekken door de uitlopers van de Aerdennen met de eerste serieuze klimpartijen. Aan de Vlamingen verontschuldigingen, aan de Walen Excusez-nous voor de miskenning voor jullie prachtige land.
Wat blijft wandelen toch een fantastische manier om in alle rust en intensiteit een land en haar mensen te leren kennen. En wat is het toch uitzonderlijk dat zoveel mensen hun huis voor je openstellen en dat je van het ene op het andere moment in hun priveleven duikt. In onze slaapkamertjes voor 1 nacht zijn volop persoonlijke herinneringen aan de kinderen die inmiddels het huis verlaten hebben (schilderijtjes, foto's, stripboeken, knuffelberen, speelgoed, enz). De gesprekken zijn ook vaak hartverwarmend en heel openhartig. Dank aan Linda en Francis in Orsmaal voor hun openhartigheid en gastvrijheid, aan Liliane en Jaques in Pietrain voor hun kunstenaarshart en kookkunsten, aan Annemarie in Namen voor haar warmte en pelgrimshart, aan Laurence in Dinant met haar 'Ik vertrek'- gite en Marie-Anne in Givet, onze reddende engel toen we naarstig op zoek waren naar een slaapplaats. Wat een lieve mensen allemaal, we bewaren daar warme herinneringen aan.
Jammer om het Belgische hoofdstuk af te sluiten. Maar wie weet wat Frankrijk ons gaat brengen. Spannend!!
Oh ja, even vergeten, het weer: het favoriete onderwerp van wandelaars. In een woord: dat was niet best, wisselvallig zoals dat zo mooi wordt genoemd. Heel sporadisch een timide zonnestraaltje en verder vooral grijze luchten, veel regen en storm en heeeeeel erg koud. Niet meer over praten dus, c'est la vie!
Totaal afgelegde kilometers t/m 15 september 2017: 200 km erbij dus in totaal 412 km!
Tot over circa 2 weken, eerst maar eens flink aan de wandel, kijken waar we elkaar weer treffen.
Hieronder wat kiekjes om jullie te laten meegenieten van Belgie.
 |
| Lekker soppen |
 |
| Effe bijkomen hoor |
 |
Singing in the rain
|
