Blog Marjolijn en Paul 4

TERUG IN SPANJE 

Wat een verandering! Van het groene Nederland naar de verschroeide hoogvlakte in Spanje, terug naar de Spaanse zomer. Dat is even wennen! Nog een geluk, verleden week was het 41 graden in Madrid, nu 34 graden op het heetste moment van de dag en bij ons in het dorp nog wat lager. Dus we moeten niet zeuren. 

ZATERDAG 22 JULI 2017 

 

Slik, dat is niet groen maar geel!

Vanwege  de verwachte hitte weer vroeg uit de veren (5.00 uur) en een route gepland aan de Noordzijde van ons berggebied. Het is nog donker als we om 6.30 uur vertrekken van uit Valsain, een leuk bergdorpje op 1200 meter hoogte en .... het is hartstikke koud, 10 graden. Lopen we daar gezellig in ons T-shirt! We stappen flink door (om warm te worden!) langs een bosrijke weg met veel eiken, tot we op een recht en eentonig fietspad al van heel ver Segovia zien liggen. De voetjes hebben er zin in en het is prachtig om in de vroege ochtenduren vóór de toeristengolf door Segovia te dwalen. Wat is het toch een prachtig stadje en het 2000 jaar oude aquaduct is schitterend!   

Zo begint het aquaduct

Tot 28 meter hoog!





Steeds hoger

Voor de terugweg besluiten we een gedeelte van de Camino van Madrid te lopen om het eentonige fietspad te vermijden. Het pad voert dwars door de "campo" die er wel heel droog en verlaten bij ligt. We begrijpen de reden want de temperatuur loopt al heel snel op tot boven de 30 graden, dat is lastig groen blijven voor het gras en de plantjes. Voor de liefhebbers: wel hebben we een monniksgier gespot, zag waarschijnlijk 2 héééle lekkere hapjes lopen. o jee! 

Droog, droger, droogst

Even een kiekje



Die kant op, de herder achterna

Aan het eind van de etappe worden we nog getracteerd op een zware slotklim terwijl de temperatuur ook klimt! Een hele pittige dag na het milde klimaat van Nederland, afgestoffeerd komen we om 13.30 uur aan in Valsain na een wandeling van 30 kilometer. Tijd om een uitgebreide maaltijd en de nodige bieren naar binnen te slaan. Hik!  

 

Van Hollandse regendruppel

naar Spaanse zweetdruppel

 

 









 

 

VRIJDAG 28 JULI 2017  

 

De hitte houdt aan in Madrid, dus de koffers maar weer gepakt en niet onbelangrijk de rugzakken om wat af te koelen in Asturias en daar de training voort te zetten. Bovendien liggen er nogal wat klusjes, o.a. het gras op ons landje staat weer eens twee kontjes hoog, dus maaien geblazen en uiteraard wat tijd om lekker naar het strand te gaan. We besluiten vandaag een stukje van de Camino del Norte te lopen die we bij onze tocht in september ook tegenkomen, waarschijnlijk in november. We wandelen van Villaviciosa aan de kust naar de prachtige kustplaats Gijon, zo'n 30 kilometer. Bij het vertrek van ons huis worden we uitgezwaaid door onze plaatselijke fanclub, de koeien van Cadanes, die vrolijk aan het grazen zijn rond ons huis. Dank je wel, meiden!

 

Uitgezwaaid door de fanclub

We hebben het traject een beetje onderschat, van kustplaats naar kustplaats, dat zal wel niet te veel hoogteverschillen betekenen, dacten we. Mis dus, we lopen tegen twee hele zware en vooral steile klimmen aan, één met een hoogteverschil van 400 meter en als toetje nog eentje van 200 meter. We passeren mooie Asturiaanse dorpjes in valleien met een soort micro-klimaat, met een zee van bloemen en fruitbomen (citroenen, perziken, papayas, kiwis etc.) en oeroude holle kastanjebomen, dan weer omhoog door een schitterend berggebied. We komen ook veel ezeltjes tegen, wat een mooie beestjes zijn dat toch!

 

Wie klopt er op mijn huisje?

 

Wat een schatje

 

 

 

 

 

 

 

 

Het laatse stuk door de buitenwijken van Gijon is erg heftig, ook al omdat het zonnetje zich aardig laat zien, De forse klimmen en de zon maken het een zware tocht en we zijn aardig aan het eind van ons Latijn als we op het busstation van Gijon komen om ons terug te laten rijden over het traject dat we met zo veel pijn en moeite wandelend hebben afgelegd. Waar doen we het allemaal voor?



 

Eindelijk boven!







ZONDAG 30 JULI 2017

 

We kunnen geen genoeg krijgen van het klimmen, kijk maar naar de foto hierboven, zelfkastijding! Vandaag plakken we twee bergwandelingen aan elkaar, even de beenspieren aansterken. De dag begint grijs, met een gestaag vallend miezerregentje, dus eerst maar de ponchos aan. Tijdens de klim is het zweten geblazen onder de ponchos, ook niet prettig, dus maar weer uit de ponchos. De eerste klim is eigenlijk 700 meter hoogteverschil, maar de mist is zo dik dat we na 400 meter klimmen besluiten de route in te korten, we zien echt geen hand voor ogen en een beetje zicht is wel zo handig als je in de bergen loopt. 



 



Waar is nu toch het pad? 

Zeg maar welke kant op

 

 

 

Een grijze wereld

Natuurlijk kunstwerk





De steile afdaling is via modderpaadjes met veel keien, stenen en koeiepoep en heel veel plassen, een aanslag op de dijen en knieen en we moeten geconcentreerd lopen om niet naar beneden te roetsen. Op sommige momenten lijkt het wel een tropisch regenwoud, nat en groen en ondoordringbaar, dat maakt een hoop goed in dit niemandsland (echt niemand tegengekomen of misschien toch wel , maar niet gezien in deze mist!)

 



Nat en groen

Heksenboom



Ondoordringbaar

 



Beneden aangekomen gaan we vol goede moed naar onze tweede uitdaging, een wandeling door een schitterende kloof met veel vegetatie over een uit de rotsen gehouwen paadje langs de rivier Pendón. In eerste instantie klettert de rivier ver beneden ons totdat aan het eind van de kloof het paadje de rivier kruist. Als dessert nog een heftig zig-zag pad 200 meter omhoog en daana een heerlijke, geleidelijke afdaling naar het punt van vertrek.   

 

Helemaal klaar voor de kloof

Rio Pendón

 

Pad door de kloof

Moswand

Op de top

Onderweg komen we nog langs een stal waar drie varkens in de modder enorm liggen te snurken, duidelijk bezig een heel bos om te zagen. Beneden tijd voor de inwendige mens, typisch Asturiaans, kaas met cider. Dat smaakt uitstekend na 5,5 uur stijgen en dalen en .....welverdiend vinden we zelf! 



 

Zzzzzzzzzzzzzzzzz

Kaas en cider

 

 

WOENSDAG 2 AUGUSTUS 2017

 

Vandaag zoeken we de schaduw op want er is warm weer voorspeld en veel zonneschijn. Aangezien het in Asturias vrij vochtig is, voelt het al heel snel klam aan en wordt het benauwd, vegelijk het maar met Nederland als het warm is en de zon volop schijnt. Vandaar een traject langs een rivier waar nog veel ruines te zien zijn van molens (Ruta de los Molinos). In alle vroegte weer vertrokken en het is een prachtige wandeling, langs de rivier, bosrijk en veel vegetatie, zo nu en dan afgewisseld met wat kleine dorpjes. 

 

De hopman wijst de weg



 

 

Gladde paadjes

Bruggetje naar een molen

 

Het traject langs de rivier is vochtig en binnen de kortste keren zitten we onder de modder en moeten we uitkijken dat we niet uitglijden en in het riviertje belanden. Na een mooie wandeling komen we terug bij de auto en besluiten we om in de middag naar het strand te gaan voor een heerlijke duik in zee! Leeeeeekker!

 

 

Begroeide boomstronk

Wat een modderpoten

  

VRIJDAG 4 AUGUSTUS 2017

 

Weer snode plannen, een gedeelte van de Camino del Norte van de kustplaats Colunga naar een andere kustplaats Viillaviciosa, zo'n 35 kilometer. Een route die na Colunga vooral door "campo" (landbouwgebieden) gaat en heel, heel veel asfalt. Er is weer warm weer voorspeld, dus vetrekken we bij het krieken van de dag, vol goede moed. Het valt ons op hoeveel pelgrims onderweg zijn, Spanjaarden maar ook Amerikanen, Canadezen, Japanners, Duitsers, Fransen, Belgen en uiteraard ook Nederlanders, allemaal met dat ene doel voor ogen: Santiago bereiken. Sommigen op gympen, anderen sandalen met of zonder sokken, bergschoenen, trialschoenen enz. Je kan zo een schoenenwinkel beginnen! Even voor de oplettende kijker: er zit een barst in de camera van de mobiel, op de grond laten kletteren, kan die niet tegen, wordt aan gewerkt om de camera te vervangen!

 

Maisvelden in de ochtendschemering

hoezo veel asfalt

 

Het is warm en zoals gewoonlijk in combinatie met het asfalt, erg vermoeiend voor de benen en voeten, het wordt afzien. We passeren wat mooie dorpjes en halverwege de wandeling worden we getrakteerd op een forse klim, kan er ook nog wel bij. Moe komen we in Villaviciosa aan, om vevolgens het hele traject nog eens terug te lopen. Uiteraard met opmerkingen van passerende pelgrims: you are going the wrong direction! Ja, ja, dat weten we wel, we zijn niet van Lotje getikt! Het eerste wat we doen terug in Colunga is een bar aan het strand opzoeken met hele grote bieren en daarna zwembroek aan en een duik in zee!  

 

Daar loop je niet gemakkelijk op

effe zitten

pre-romaans raampje

De pijl wijst de goede kant op, BIER!

 



 DONDERDAG 10 AUGUSTUS 2017

Al weer de laatste wandeling in Asturias, daarna terug naar de bakoven van Madrid, we hebben nog wel wat te regelen vóór we 1 september de stoute schoenen aantrekken, dus helaas. We hebben het mooiste voor het laatst bewaard, een prachtig stuk van de Camino del Norte van 34 kilometer langs de kust, over stranden, kliffen en doorgaans over heerlijke zand- en schelppaden. We noemen het maar stranddag, al zullen velen daarbij iets heel anders in gedachten hebben. Vroeg vertrekken, want ook nu weer is mooi weer voorspeld, voor strandgangers en surfers tenminste, voor wandelaars ligt dat toch wel effe anders. Het is nog lekker fris als we Ribadesella verlaten vanaf een nog donkere boulevard en gaan eerst via een aantal leuke dorpjes door een heuvelachtige "campo".  

 

Vroeg op pad

Mooie paden

Best fris in de vroege ochtend

Ra ra wat is dit?

 

Al snel gaan we richting strand en verandert het landschap radicaal. Toch vreemd om te zien hoe op sommige plekken de weilanden en daarmee de koeien doorlopen tot het strand. Het ontbreekt er nog aan dat de dames ook een duik nemen in zee. Het is een genot om hier te wandelen, prachtige vergezichten, stille stranden (laat de massatoerist de Middelandse Zee maar blijven opzoeken, prima zo) en een kristalheldere blauwe zee. We passeren de stranden van La Vega, Caravilla, Espasa en La Isla en het geeft een enorme rust om zulke verstilde landschappen en stranden te zien, geweldige ervaring.

 

Riviertje naar de zee

Hallo dames, op vakantie?

Fraaie vergezichten

Op naar de kliffen

Moment voor jezelf

Santiago, die kant op!

Strand voor jezelf

 

Ee hele mooie afsluiting van onze trainingsarbeid in Asturias en de tijd tikt door, nog maar eventjes en we gaan op pad voor onze Camino naar Santiago de Compostela. Spannend! Nog een mooi plaatje van ons  aan de kusten van Asturias, we hebben er zin in, laat het nu maar beginnen!

 

Groetjes vanaf de Asturiaanse kust