ASTURIAS!
Op 21 november 2017 weer een mijlpaal, het houdt niet op, bij Unquera marcheren we via de brug over de rivier de Deva ons geliefde Asturias binnen! Nu, na weer 11 dagen wandelen na onze laatste update zijn we gisteren beland in Priesca, een typisch Asturiaans, kleurrijk dorpje op 7 kilometer van Villaviciosa en op 1 dag wandelen van Gijon. We zitten hier in een pelgrimsherberg van twee hele lieve vrouwen, Rosa en Susana, die echt alles doen voor de pelgrims. Wat een schatten van mensen! Ze hebben het oude parochiehuis helemaal laten renoveren en we voelen ons een beetje 'verwende' pelgrims, zittend in de tuin, biertje in de hand met een schitterend uitzicht over de bergen en de rivier die bij Villaviciosa in de zee uitmondt, naast een pre-romaans kerkje uit de 10e eeuw. Hier sliepen de pelgrims in de middeleeuwen op de steenkoude plavuizen van het kerkje, dat waren andere tijden! Voor ons nu een bevoorrecht plekje, wel na een dag keihard werken hoor, dat jullie niet denken dat het zomaar aan komt waaien! Er is hier WIFI, wij kijken elkaar aan, ja hoor, een prima stekkie om ons blog bij te werken.
Na het schitterende, maar ook druilerige en regenachtige Baskenland (dat hebben jullie kunnen zien aan de foto's) is bij het binnenwandelen van Cantabria het weer volledig omgeslagen. Weg met de poncho's, de modderlaarzen, de doorweekte sokken en de natte kleding. Een heerlijk zonnetje, strakblauwe luchten, windstil, in de ochtenduren behoorlijk koud, dus warm aangekleed om daarna als het pellen van een ui je van kleding te ontdoen bij het klimmen van de zon. Wat hebben we mooie dingen gezien! Eerst bij de vertrek bijna iedere dag een schitterende zonopgang, Dan, de noordkust aan de Atlantische Oceaan is werkelijk een plaatje en biedt adembenemende vergezichten op hagelwitte stranden, de zee in alle tinten blauw en groen, kristalheldere beekjes en riviertjes die in zee uitstromen, ruige kliffen met prachtige rotspartijen voor de kust en, niet te vergeten, de Picos de Europa met z'n besneeuwde bergtoppen die we hebben zien opdoemen en die ons hebben vergezeld gedurende dagen, steeds dichterbij en dat allemaal tegen een azuurblauwe hemel. Ook de dorpjes en boerengehuchten zijn een genot om doorheen te lopen, met authentieke huisjes, altijd geverfd in vrolijke kleuren, soms in natuursteen opgetrokken en met veel houten details. De rust is oorverdovend en het ruikt er naar het platteland. En dat op een steenworp afstand van zee en stranden waar de koeien grazen op met sappig gras bedekte kliffen. Veel ezeltjes en paarden ook, die nieuwsgierig als ze zijn, ons komen begroeten en zich laten aaien. Vooral de kusten bij Llanes zijn fascinerend. Vanaf de enorm hoge kliffen hebben we een soort panoramabeeld van de grillige Atlantische kust, zover de horizon reikt, iets unieks in dit gebied waar de luchten vaak verstopt zijn achter een grijze sluier. We worden er stil van, geniet maar mee met de foto's.
En niet te vergeten de historische stadjes die we passeren en waar we vaak de nacht doorbrengen. Er is volop leven en het gonst van de geluiden op straat en in de bars en op terrassen. Mensen genieten van dit onverwachte mooie weer, de zomer wil maar geen afscheid nemen (even afkloppen!). Stadjes als Portugalete, Castro Urdiales, Santillana del Mar, Comillas, San Vicente de la Barquera en Llanes zijn stuk voor stuk een bezoek waard.
We komen nu ook regelmatig medepelgrims tegen en dat is wel leuk. De laatste 10 dagen trekken we op met Alberto, een Spaanse triatlonner die in Australie woont en de Iron-man doet, Ricardo uit Gandia (Valencia), Augustin uit Argentinie en Jorge en Andres, 2 Spaanse jongens die de Camino inmiddels hebben moeten afbreken omdat de centjes op waren. Ze hadden ook wel een heel klein budget. Volgend jaar pakken ze de route weer op waar ze nu zijn gestopt. Een heel gezellig groepje en we helpen elkaar door moeilijke momenten heen, onder het motto 'gedeelde smart is halve smart'. De sfeer is prima, we hebben veel lol en dat maakt dat de kilometers voorbij lijken te vliegen. Met de nadruk op 'lijken', want het traject in Spanje is echt loodzwaar, geen meter vlak en de steile klimmetjes en scherpe afdalingen wisselen elkaar in snel tempo af. Dus de morele steun van elkaar hebben we best wel nodig. We zijn vaak afgestoffeerd als we aankomen, maar een biertje, een 'high-five' en een warme douche geeft gelukkig weer snel kracht en energie.
Natuurlijk nog even een nieuwe mijlpaal: op 14 november 2017 zijn we bij het plaatsje Onton (dit even voor de statistieken) de grens van 2000 km gepasseerd! Hieperdepiep hoera!
Afsluiten met een verhaal over een hele bijzondere man, Padre Ernesto die een pelgrimsherberg heeft in Guemes, in de middle of nowhere, een afgelegen gebied met boerengehuchten. Hij is priester en heeft gedurende vele jaren geleefd tussen de herders in een volledig afgezonderd gebied in de Picos de Europa. Dit eenvoudige herdersleven heeft hij altijd gekoesterd. Later is hij met een Landrover gedurende 2,5 jaar door Afrika en Zuid- en Midden Amerika getrokken. Iets wat hij als Camino de la Vida bestempeld. Het heeft hem op het idee gebracht opvang aan pelgrims te verlenen. Om dit idee handen en voeten te geven is hij na terugkomst met behulp van donaties begonnen aan een totale verbouwing van het huisje van z'n grootouders. Dit heeft jaren in beslag genomen. Nu is er een complex waar ongeveer 150 pelgrims kunnen slapen en kunnen eten. Geweldig, er is ook een bibliotheek en een kapelletje gewijd aan pelgrimstochten in diverse religies. Hij werkt met vrijwilligers en er staat een pot voor donaties. Iedere pelgrim mag zelf weten wat hij of zij bijdraagt. Dit jaar hebben al meer dan 11,000 pelgrims genoten van dit fantastische onderkomen. In augustus waren er periodes dat er dagelijks meer dan 150 pelgrims hebben gedoucht, geslapen, gegeten en ontbeten. We hebben een tijdje met hem gesproken, een enorm vriendelijke en bezielende man. Een unieke ervaring er bij op onze Camino.
En dan nu natuurlijk nog de kilometers na weer 11 dagen wandelen:
WEER 291 KILOMETER ERBIJ, DUS IN TOTAAL 2256 KILOMETER!
Morgen weer verder klimmen en dalen en tot over ongeveer 2 weken in Santiago?
 |
| Eindelijk mooi weer! |
 |
| De dag begint goed |
 |
| Zonsopgang: iedere ochtend anders |
 |
| Maar ook koud |
 |
| En dan koffie met Alberto en Ricardo |
 |
| Padre Ernesto |
 |
| En z'n prachtige pelgrimsherberg |
 |
| Schilderachtig Santillana |
 |
| Typisch Asturiaans |
 |
| Authentiek vissersdorp |
 |
| De Picos de Europa vanaf het strand |
 |
| Riviertjes aan zee |
 |
| Altijd omhoog en omlaag |
 |
| Het kan nog hoger! |
 |
| En dan ...... spectaculair! |
 |
| Om stil van te worden |
 |
| Er is nog meer hoor |
 |
| Lekkere biertjes |
 |
| En lokale lekkernijen |
 |
| Altijd modder |
 |
| Samen genieten |
 |
| Ook lief |
 |
| Je ziet ze overal! |
 |
| Sterk team voor moelijke momenten |
 |
| En morgen weer vroeg op |
