Blog 11 Marjolijn en Paul

TERUG IN SPANJE! 

Hoe kenmerkend voor onze wandeltocht! Via de Santiago-brug tussen Hendaye (Frankrijk) en Irun (Spanje) zijn we op 7 november 2017 de Frans/Spaanse grens overgestoken, een mijlpaal en voor ons een speciaal en emotioneel moment. Klaar voor een laatste aanval, nu op Spaans grondgebied. En dat allemaal na 68 dagen en meer dan 1900 km wandelen, ploeteren, stijgen, dalen, afzien, maar ook veel genieten van ons avontuur. Soms begrijpen we zelf niet wat ons overkomt en onze hoofden lopen zo nu en dan over van de indrukken. Tijd weer voor ons blog, dan kan alles weer even bezinken. Poeh, poeh! Inmiddels zijn we gisteren (11 november, het carnaval begint) in Bilbao beland, wat een prachtige stad met een geweldige mix van oude bouwstijl en moderne architectuur. Wat een mensen op straat, zaterdagavond, iedereen trekt er op uit, gezinnen al dan niet met kinderwagens, ouderen, jongeren, hele families, vrienden die elkaar opzoeken, een heerlijk geroezemoes, volle bars en restaurants. Fantastische sfeer en de stad baadt in het romantische licht van oude straatlantaarns en moderne spots. Hier komen we zeker terug, al is het alleen maar om het wereldberoemde Guggenheim museum met moderne kunst te bezoeken. Bilbao is overigens onlangs uitgeroepen tot Beste Stad van Europa voor het jaar 2018. Wat let jullie om een reisje hierheen te boeken!  

Moeilijk om in een paar zinnen aan te geven hoe we onze tocht in Frankrijk hebben ervaren. We hebben dit schitterende land diagonaal doorkruist van het noordoosten naar het uiterste zuidwesten via Rocroy, Reims, Troyes, Vezelay, Bourges, Limoges, Perigueux, St-Jean-Pied-de-Port en uiteindelijk Hendaye op de grens met Spanje. Iedere etappe weer met z'n eigen specifieke kenmerken: de bijna bangmakende dichte bossen rond Rocroy, de pittige heuvels in de Franse Ardennen met de lieftallige dorpjes, de glooiende wijngebieden rond Reims (Champagne) en Chablis (witte wijn) overgaand in de Bourgogne-streek, de mooie vakwerkhuizen in het historische Troyes, pelgrimsstad Vezelay met zijn uitgestrekte bossen, eindeloze akkers rond Bourges, de zuidelijk aandoende steden Limoges en Perigueux in een bergachtige entourage met verstilde dorpjes, omzoomd door groene weiden en doorkruist door de machtige rivieren Dordogne en Garonne, de eindeloze wijngebieden van Bordeaux, de vlakke maar toch ook bosrijke streek van Les Landes, en tenslotte St-Jean-Pied-de Port, de toegangspoort voor pelgrims naar Spanje aan de voet van de machtige Pyreneeen die we ook nog 3 dagen westwaarts hebben doorkruist. Wat een varieteit aan landschappen en wat een schoonheid. Wat ons ook bij blijft is de rust en stilte die alles omvattend is in het La Douce France en wat een lieve en gastvrije mensen hebben we ontmoet. Onvergetelijk. Ook het weer heeft enorm geholpen, heel fraai najaarsweer tijdens onze doortocht door Frankrijk. Dat sloeg om toen we door de Pyreneeen trokken en de eerste dagen in Spaans Baskenland, kijk maar naar de foto's!

Voordat we met de dagindeling beginnen, eerst nog wat foto's van de afgelopen 2 weken:

Pelgrimsherberg

Even de dorst lessen

Les Landes, zo vlak als een pannekoek

Het wordt koud in de ochtend!

Daar zijn de Pyreneeen!

Orthez vroeg in de ochtend

Even rekken en strekken

En omhoog!

Maar het uitzicht is fantastisch

Daar zijn ze dan, de Pyreneeen

Eeuwenoude pelgrimspoort

Helemaal uit Korea voor de Camino

Roeland pas in de Pyreneen

Op naar de top

En daar is de zee

Kast van een Baskisch huis

Spain here we come!

Met het pontje naar de overkant

La Concha in San Sebastian

Modderpaden de volgende dag

Overal water

We blijven lachen ondanks de regen

Bilbao by night

En dan nu eindelijk de beloofde dagindeling!



Reveille om 5.30 of 6.00 uur, hangt af van de lengte van de etappe, erg vroeg wat een narigheid

Even wakker worden met een warme douche, klaar voor de strijd voor vandaag!

Bedden afhalen, als je slaapt bij mensen thuis of slaapzakken heeel klein oprollen als je slaapt in een pelgrimsherberg, hoort er allemaal bij

Lekker stevig ontbijtje voor de broodnodige energie en de picknick klaarmaken (stokbroodje met Camembert en rauwe ham, jammie, nu al trek) en de boel opruimen

Heel vroeg op pad, om 7.00 uur of 7.30 uur als het nog donker is, met hoofdlamp op zoek naar de gele pijlen.

Na 3 uur een korte stop, effe bijkomen met energiekoek, croissant, banaan en heel veel water en soms koffie. Na nog eens 3 uur de heerlijke stokbroodjes met de welriekende camembert.

Eindelijk, aankomst soms om 14.00 uur maar meestal pas om 15.00 uur of 16.00 uur.

Na de douche, huishoudelijke klusjes: wasje doen, wasje ophangen, (hopen dat het droog wordt) en de schoenen en beenkappen van modder ontdoen.

Effe relaxen tijdens de siesta

Dagboekje bijwerken en route plannen voor de volgende dag tijdens een heeeeerlijk pilsje

Boodschappen doen voor het 's avonds, het ontbijt en de lunch voor de volgende dag

Eten maken, heel veel en vaak pasta (werkt bij wielrenners ook) en natuurlijk lekker opeten!

Lekker slapen rond 21.00 uur na een lange, soms vermoeiende, soms pijnlijke maar o zo mooie dag, sweet dreams.

Daaag, tot morgen, vroeg weer op

Dan weten jullie een beetje wat we de hele dag aan het doen zijn. En nu nog natuurlijk de kilometers na weer 14 dagen wandelen.



WEER 402 KILOMETERS ER BIJ, DUS IN TOTAAL  1966 KILOMETERS!!!